U Opštini Berane, rijetkoj opozicionoj u Crnoj Gori, očekuju da će u saradnji sa Ministarstvom saobraćaja beranski aerodom privesti namjeni, ali su, kako kažu, svjesni da su za realizaciju tog projekta potrebna velika ulaganja i, prije svega, ozbiljna studija izvodljivosti.
U Koncesionom aktu za Aerodrome Crne Gore, koji je usvojila Vlada, ponovo se našlo mjesto i za aerodrom u Beranama, tako da je pitanje da li je aerodrom razvojna šansa ne samo tog grada, već čitavog sjevera Crne Gore, opet podijelilo javnost na one koji smatraju da je to „nemoguća misija“, i druge koji čvrsto vjeruju da se može ponoviti vrijeme 60-ih i 70-ih godina prošlog vijeka kada se iz Berana vazdušnim putem brzo stizalo do Podgorice, Beograda ili Zagreba.
Kod lokalnog stanovništa ta činjenica je ulila nadu da bi to mogao biti realizovan projekat i da bi to bilo podsticajno za oživljavanje privrede i dalji razvoj turizma u sjevernom regionu države.
U Opštini Berane, rijetkoj opozicionoj u Crnoj Gori, očekuju da će u saradnji sa Ministarstvom saobraćaja beranski aerodom privesti namjeni, ali su, kako kažu, svjesni da su za realizaciju tog projekta potrebna velika ulaganja i, prije svega, ozbiljna studija izvodljivosti.
„Suvišno je govoriti koliko bi to bilo značajno za lokalnu upravu, za opštinu Berane i za čitav sjever Crne Gore, ali isto tako i za pograničnu regiju na koju se naša država naslanja“, kažu u Opštini. Oni dodaju da ako država stvarno ima prioritet i ako želi na pravi da način da realizuje sve resurse na sjeveru, onda je to nezamislivo bez stavljanja u funkciju aerodroma u Beranama.
U beranskoj lokalnoj upravi ističu da je prije svega potrebna jedna ozbiljna studija kako bi se vidjelo koliko objekti koji su izgrađeni u blizini aerodroma ugrožavaju valorizaciju.
Za stanovnike grada na Limu eventualno aktiviranje aerodroma kroz koncesioni ugovor, odnosno ustupanje na gazdovanje inostranim investotorima je jedini mogući način da se aerodrom valorizuje na pravi način.
„Za Opštinu Berane i za Crnu Goru to bi bilo veliko izdvajanje. Strani investitori bi vjerovatno to mnogo lakše realizovali. Nema nikakve sumnje da su za tako nešto potrebna velika finansijska sredstva jer je infrastruktura aerodroma prilično propala“, kažu neki od verziranih Beranaca.
Mnogi pokazatelji govore i garantuju da beranski aerodrom može ekonomski da funkcioniše. Prije svega, kako se smatra, dijaspora iz ovog kraja, koja je izuzetno brojna, prosto vapi za otvaranjem aerodroma.
U prilog otvaranju govori i potencijal za razvoj turizma regiona koji se oslanja na ovaj aerodrom, kao i gradovi u okruženju.
Nije, objašnjavaju zagovornici ideje aktiviranja aerodroma, u pitanju samo sedam opština sa sjevera Crne Gore, već još nekoliko većih gradova iz urbanog područja, kao što su Prijepolje, Priboj, Novi Pazar, Sjenica.
„I za te gradove ovo bi bio najbliži aerodrom u krugu od sto sto pedeset kilometara“, kažu oni.
Ideja o njegovom reakrtiviranju nije potekla samo iz Berana, već su je kao regionalni projekat kandidovali predsjednici skoro svih opština sa sjevera.
Oni su se ranije sastali u Beranama da bi Vladi poručili koliko bi im značilo aktiviranje beranskog aerodroma.
Prema mišljenju onih koji prate ovu problematiku, aktiviranju beranskog aerodroma svakako u današnje vrijeme mogu doprinijeti takozvane niskobudžetne kompanije, odnosno one kompanije koje imaju nižu cijenu i manje avione. Takve kompanije, vjeruju u Beranama, mogu napraviti prometnu vazdušnu luku, koja neće biti zahvalna samo za prostor sjevera, nego i regionalno vrijedna i koja će sigurno imati visoki osnov isplativosti.
Duga tradicija beranske vazdušne luke
Aerodrom u Beranama ne radi skoro tri decenije, a lokalne i državne vlasti su dvije decenije unazad obećavale njegovo reaktiviranje. Beranska vazdušna luka ima dugu tradiciju. Prvi avioni tu su slijetali u vrijeme Drugog svjetskog rata. Saveznici su odatle prevozili partizanske ranjenike na liječenje u Italiju.
Tu je formiran i poznati sportski aero klub Berane, iz kojeg su izlazili školovani piloti koji su kasnije letjeli širom svijeta za najpoznatije svjetske kompanije. Pristanišna zgrada izgrađena je šezdesetih godina kada je uspostavljen redovni putnički saobraćaj. Danas je neupotrebljiva u najvećem dijelu.
Desetak godina na liniji Berane – Podgorica – Berane i Berane – Beograd – Berane, pa i za Zagreb i Ljubljanu, saobraćali su avioni DC 3, a u kratkom periodu i foker. Godine 1974. vojska tadašnje SFRJ, uradila je kvalitetnu pistu dužine blizu dva kilometra i širine skoro pedeset metara, koja do danas odolijeva zubu vremena. Berane je grad koji je prije pola vijeka imao vazdušni saobraćaj i deset hiljada radnika u industriji. A onda je uslijedila tranzicija, zatvaranje fabrika i ruralizacija modernih urbanih obrisa, odnosno „navala“ siromaštva.
Tufik Softić
